बॉलिवूड तसेच हॉलिवूडमध्ये आपली छाप सोडणारा मिर्झापूरचा रंगबाज गुड्डू भैया म्हणजेच अभिनेता अली फजल आता ‘मेट्रो… इन दिनो’ मध्ये प्रेमाची कहाणी सांगण्यासाठी येत आहे. अशा परिस्थितीत, त्याने प्रेम, लग्न, सिनेमा अशा अनेक पैलूंबद्दल विशेष मुलाखतीत चर्चा केली.
प्रश्न : तुमचा चित्रपट प्रेमाच्या विविध रंगांनी रंगलेला आहे. आजकाल प्रेमाचे नाते खूप नाजूक झाले आहे. बेंचिंग, घोस्टिंग आणि सिच्युएशनशिप होऊ लागले आहे. याबद्दल तुमचे काय मत आहे?अली : हे बेंचिंग, घोस्टिंग हे फक्त लेबल्स आहेत. लेबल्स पूर्वीही होते, आजही आहेत. आता फक्त नवीन शब्द आले आहेत, पण हो, नाते खूप नाजूक झाले आहे. पहा, पूर्वी लोक नातेसंबंधांसाठी काही तडजोड करायचे, जर त्यांनी काही त्याग केले तर नाते चालेल. आज संयम थोडा कमी झाला आहे, त्याचे एक मोठे कारण मोबाईल आहे. आज लोक फोनवर सॉरी बेब असे व्हॉइस नोट पाठवून नाते संपवतात. प्रश्न : आजच्या काळात लोक रिचा चढ्ढासोबतच्या तुमच्या नात्याची उदाहरणे देतात. या नात्यामुळे तुम्हाला कसे बदलले आहे? यशस्वी लग्नाचा पाया तुम्हाला काय वाटतो?
अली : मला वाटते की या नात्यामुळे माझे नशीब बदलले आहे. मी खूप भाग्यवान आहे की आम्ही दोघे (अली फजल आणि रिचा चढ्ढा) एकत्र आहोत. मला याबद्दल जास्त बोलणे कठीण वाटते. आता मी एक वडील देखील आहे, म्हणून माझे काम संपल्यानंतर, मला रिचाकडे धाव घ्यावी लागते. आम्ही एकत्र एक निर्मितीदेखील सुरू केली आहे, म्हणून त्यातही १० गोष्टी घडत राहतात. माझा असा विश्वास आहे की प्रेमाचे नाते टिकवणे हा एक हट्टीपणा आहे आणि जोपर्यंत तो हट्टीपणा आहे तोपर्यंत नाते टिकते. मला खरोखर असे वाटते की नाते फक्त हट्टीपणावर चालते. ज्या दिवशी तुम्ही हार मानता, जी खूप सोपी गोष्ट आहे, त्या दिवशी नाते तुटते.
अली : मी मन लावून काम करतो. त्‍यात कोणताही बदल झालेला नाही. पण हो, वेगवेगळ्या माध्यमांच्या वेगवेगळ्या आवश्यकता असतात. उदाहरणार्थ, जेव्हा आपण मिर्झापूरसारखी वेब सिरीज करतो तेव्हा त्यासाठी खूप संयम लागतो. ते खूप कठीण असते. हॉलिवूडची पद्धत वेगळी आहे, कारण त्यांचे बजेट वेगळे आहे. सुदैवाने मी स्टुडिओ चित्रपटांचा भाग आहे, जे खूप मोठ्या बजेटचे असतात. तिथे सर्व काही खूप पद्धतशीरपणे, आरामात घडते. तुम्हाला आठवड्याच्या शेवटी सुट्ट्यादेखील मिळतात, ज्याबद्दल आम्ही कधीही ऐकले नव्हते. मला कधीकधी कंटाळा यायचा. मी रिचाला फोन करायचो आणि तिला सांगायचो की मला कंटाळा येत आहे, इथे सुट्टी आहे (हसतो).
प्रश्न : आता तूही निर्माता झाली आहेस. गेल्या काही काळापासून थिएटर आणि प्रेक्षकांमध्ये जे अंतर दिसून येत आहे त्याचे कारण काय आहे असे तुला वाटते?
अली : बघा, आपण ज्या पद्धतीने कंटेंट बनवत आहोत आणि ज्या पद्धतीने प्रेक्षकांसमोर घेऊन येत आहोत, ते आता बदलायला हवे. तेच तेच लोकांसमोर आणले गेल्याने लोकही आता कंटाळलेले आहेत. कधीकधी कंटेंट वाईट असतो आणि तुम्ही ते चांगले विकता, मग लोक निराश होऊन जातात. कधीकधी तुम्हाला चांगला कंटेंट विकता येत नाही, परंतु लोक थिएटरमध्ये येणे खूप महत्वाचे आहे. आमिर खान यांचा सितारे जमीन पर हा चित्रपट खूप चांगला चालत आहे. भविष्यात आणखी बरेच चित्रपट चालावेत अशी माझी इच्छा आहे, जेणेकरून थिएटर आणि प्रेक्षकांमधील संबंध पुन्हा मजबूत होतील. तो संबंध तुटला आहे, परंतु यासाठी आपल्याला असा कंटेंट द्यावा लागेल. आपण म्हणतो की थिएटरमध्ये चित्रपट पाहणे हा एक अनुभव आहे, परंतु तो अनुभव इतका महाग झाला आहे की जर चार जणांचे कुटुंब गेले तर ३ ते ४ हजार रुपये खर्च होतील. आता अशा परिस्थितीत लोक काळजीपूर्वक विचार करून जातील. तिथेही जर त्यांना चांगला सिनेमा मिळाला नाही, तर ते घरी असे वातावरण तयार करतील की बेटा, पॉपकॉर्न काढ आणि इथे एक पॉज बटण आहे, चित्रपट संपला की थांब.
प्रश्न : ३ इडियट्स आणि फुकरे नंतर, मेट्रो… इन दिनो चित्रपटात तू गिटार घेऊन दिसतोस. गिटार तुझा पिच्छा सोडत नाहीये, या चित्रपटाचा अनुभव कसा होता?
अली : अरे यार, मी गिटारमध्ये अडकतो आणि मग माझे मित्र जे खरोखर गिटार वाजवतात ते मला शिवीगाळ करतात की तुला अशा भूमिका मिळतात, तू काहीही वाजवतोस आणि आपल्याला बघावे लागते (हसते). यामुळे, मी गिटार वाजवायला थोडे शिकलो आहे, पण मला सराव करण्यासाठी वेळ मिळत नाही. मेट्रो… इन दिनो… चा अनुभव चांगला होता. सुरुवातीला, वातावरण थोडे घट्ट होते, कारण दादांनी (दिग्दर्शक अनुराग बसू) कथा सांगितली होती. नंतर त्यांनी सांगितले की तुला गाणेही गायला हवे. तुला हे करावे लागेल, तुला ते करावे लागेल, पण मला स्क्रिप्ट मिळाली नव्हती आणि शूटिंगचा पहिला दिवस आला होता. पण दादा त्याच्या कामात तज्ञ आहेत. तो खूप चांगला दिग्दर्शक आहे, म्हणून मला तो खूप आवडला.
.jpg)
